پایان به شورش نایبیان( قسمت سوم)

 مسعود دهقانی/ وثوق الدوله به محض ختم اخرین جلسه ملاقات خود با سردار بیم ان که او به کاشان یا احیانا لرستان بگریزد و دسته های پراکنده نایبی مجددا به یکدیگر بپیوندد موکدا دستور داد که ماموران دولت بیش از پیش او و دسته های نایبی را زیر مراقبت قرار دهند و ارتباطات تلفنی و پستی و تلگرافی نایبیان را کاملا قطع کنند در نتیجه سیم تلفن اقامتگاه سردار را قطع کردند و گناهش را بر گردن باد انداختند و ضمنا از رساندن نامه ها و تلگراف هایی که میان سردار و نایب حسین و سران ایل بیرانوند و فرماندهان دسته های نایبی مبادله میشدند خود داری ورزیدند بدین سبب تلگرافهای اخیر نایبی ها هیچ گاه مخابره نشدند و از ان پس هیچ خبری هم به وسیله نامه تلگراف یا تلفن به انها نرسید. 
سردار در اغاز روز شنبه 27 دی 1337قمری با نزدیکان خود وارد چادر پذیرایی در باغ وثوق الدوله شد قصد داشت که با تظاهر به موافقت به خواسته های وثوق الدوله زمینه ادامه مذاکرات را فراهم اورد و در ان حین با نایبیان شهر ری از تهران بگریزد 
پس از تعارفات معمولی مذاکرات را به بعد از شام موکول کرد ولی پس از صرف شام ناگهان با اشاره وثوق الدوله که قبلا تصمیم خود را
در مورد سردار گرفته بود کلنل گروپ رییس سوئدی ژاندارمری در راس چند افسر دیگر وارد چادر شد و پس از ان که به سردار سلام نظامی داد و دست او را فشرد به وسیله افسری که مترجم او بود در ضمن عذرخاهی از ماشالله خان متذکر شد که به امر حضرت اشرف رییس الوزرا مامور توقیف اوست ان گاه در حینی که سردار وثوق الدوله را به باد فحش گرفت وثوق الدوله از چادر خارج شد گروهی از گارد وثوق الدوله که از مردان ارمنی تشکیل میشد به درون چادر ریختند و بعد از محتویات جیب های سردار  و همراهانش انان را با اتومبیل رولزرویس وثوق الدوله تحت الحفظ به مقر ژاندارمری در باغ شاه تهران بردند
وثوق الدوله برای جلوگیری از غلیان افکار عمومی  و هم برای خنثی کردن حکم احمدشاه اعدام سریع سردار را از دیوان حرب ژاندارمری خواست و مدعی شد که حکم تلگرافی احمدشاه پس از اعدام سردار به دست او رسیده 
در بامداد شنبه سردار که از درد و تب می سوخت پس از ملاقات با فرزند زندانی خود امیر مهدی و تهیه وصیت نامه در ملازمت بیش از صد ژاندارم  و افسر زندان را ترک گفت اورا با یک درشکه به اداره نظمیه واقع در میدان توپخانه بردند پهلوان رضا عصار اجودان وفادار او راهم با درشکه دیگری در پی او گسیل داشتند در میدان توپخانه جمعیت کثیری گرد امده و مانع عبور وسایل نقلیه  شده بودند
سردار وصیت نامه ای را که قبلا اماده کرده بود تسلیم داشت و توضیح داد که در ان وصییت نامه  تنها خواهش شخصی او از دولت بیداد گری که نامردانه اورا محکوم به مرگ کرده این است که اورا در کنار ارمگاه ستارخان سردار ملی واقع در باغ طوطی در کنار زیارتگاه حضرت شاه عبدولعظیم در شهر ری به خاک بسپارند سپس پهلوان رضا به عنوان وصیت تقاضا کرد که از قول او از ورزشکاران و عیاران با شرف ایران بخواهند که هر روزه در شروع ورزش سه بار به وطن فروش اجنبی پرست عهدشکن قران سوز لعنت بفرستند انگاه از متصدیان اعدام خواست که اورا پیش از سردار جنگ اعدام کنند که شاهد مرگ اقای خود نباشد
پس از جان دادن پهلوان رضا سردار در میان چهار پاسبان به میدان پا نهاد با انکه تب و درد و فشار زندان اورا لاغر کرده بود میکوشید که صلابت خود را حفظ کند 
سردار در حالی که به سوی دار میرفت به دقت به این سوی ان سوی می نگریست گویی می خواست شعار دهندگان را بشناسد هنگامی طناب بر گردن او انداختند در میان سکوتی که ناظران را  فرا گرفت فریاد زنده باد حضرت اشرف رییس الوزرا از حلقوم مزدوران برخواست ولی بی درنگ سردار با تمام نیرو فریاد کشید مرده باد وثوق الدوله خائن زنده باد ملت . . . .