پایان به شورش نایبیان,قسمت دوم

  پایگاه خبری پیک سیلک : مسعود دهقانی/ در قم عموم مردم از موکب یارماشاالله به گرمی استقبال میکردند و رکن دواله حاکم قم با احترام تمام از طرف وثوق الدوله یاداور شد که یارماشالله و یارانش در تهران مهمان شخصی رییس الوزرا خواهند بود ولی فقط وسایل پذیرایی دویست تن فراهم شده است
و بردن عده ای بیشتر هم مهماندار را به زحمت خواهد انداخت و هم حمل بر سو نیت مهمان خواهد شد .به ناگزیر یارماشالله به دسته سیصدنفری تحت فرمان رییس دستور مراجعت داد اما محرمانه به رییس گفت که به جای بازگشت به کاشان تا زمانی که دستور جدیدی دریافت نشده در اطراف قم بیتوته کند, انگاه با همراهان خود که به روی هم رفته دویست و پنجاه تن بودند پای در تهران نهاد. 
چنان که یکی از افسران ان زمان نوشته است شهری ری به هنگام ورود نایبیان وضعی غیرعادی به خود گرفته بود نه تنها مردم محلی بلکه کثیری از رجال دولت و دوستان نایبیان هم از تهران به پیشواز امده بودند و کالسکه ها و اتومبیل های مستقبلان در هر سو به چشم میخوردند 
صاحب منصبان وزارت امور داخله در باغ سراج الملک از یارماشالله و نزدیکانش,و در کاروانسرای معروف به دو قلو از افراد موکب پذیرایی کردند
پیش از حرکت ماشالله خان به تهران به او اطللاع دادند که از ان پس ماشالله خان کاشی و نزدیکانش مهمان رییس الوزرا خاهند بود و برای اقامت یارماشالله و نزدیکانش و پنجاه تن از مردان مسلحش خانه بزرگی در تهران اماده شده است,در داخل دروازه تهران جمعی از رجال سیاسی و کاشانیان تهران نشین و دوستان تهرانی از جمله ورزشکاران و لوطیان از یارماشالله استقبال کردند.
یارماشالله در بامداد دومین روز ورود خود به تهران علی رقم منع وثوق الدوله و احیانا مقامات انگلیسی به دیدن مدرس شتافت تا هم به اقتضای اخلاص دیرین خود از فیض حضور او برخوردار شود و هم از او کسب تکلیف کند.
در یکی از جلسه ها وثوق الدوله در ضمن تظاهر به موافقت اکثر پیشنهادهای سردار موذیانه نظر داد که چون مذاکرات روبه پایان است,خوب است نایبان مقیم شهر ری همانطور که تمایل نشان داده اند برای تفریح از شهرری خارج شوند و از شهر تهران دیدن کنند اما متذکر شد که به منظور جلوگیری از هرگونه برخورد خوشونت امیز نباید با اسلحه به تهران بیاییند 
سردار از ان پیشنهاد استقبال کرد و مقرر داشت که سرکرده های نایبی اسلحه افراد خود را موقتا بگیرند و در انباری مستحکم نگهداری کنند در همان حین وثوق الدوله که با پراکنده کردن نیروهای نایبی باز هم از انان اندیشناک بود محرمانه به واحدهای دولتی در شهرهای مختلف دستور اماده باش داد هنگامی که وضع نیروهای دولتی برای حمله به نایبیان به حد کفایت رسید لحن وثوق الدوله در جلسه های مذاکرات او با سردار تغییر کرد.
و در اخرین جلسه وثوق الدوله به سردار که از درد دندان رنجور بود اظهار داشت که میخاهد اورا حاکم یا والی ایالت دیگری مثلا اصفهان یا یزد یا حتی خراسان کند و تذکر داد که دولت میخاهد فقط شخص اورا به حکومت یک ایالت بگمارد و اصلا کاری برای اتباع او ندارد
با این وصف چون قرار است که در سراسر ایران ژاندارمری جایگزین دستگاهای قره سورانی شود اتباع او که عموما جز این دستگاه بوده اند شاید بتوانند به خدمت ژاندارمری در ایند مشروط بر انکه قبلا اسلحه و تجهیزات خود را به دولت تحویل دهند.
سردار از این سخن احساس خطر کرد ....