خوان آسمانی/ویژه ماه مبارک رمضان/قسمت پایانی: فطر و فطرت

به گزارش پایگاه خبری پیک سیلک : امیر محمد بامداد / رمضان نیز به پایان آمد اما برکات آن در طول یکسال دیگر هر زمان با ما خواهد بود.آنچه بعنوان بهره از رمضان میتوان گرفت،روحیه ی عظیم در جهت حرکت در نیکی هاست.به واقع انسان گر در مسیر تمرین و مدارا قرار بگیرد،آن فطرت پاک او چنان خوپذیر و رام است،که اثرات آن در زندگی روزمره نیز مشاهده خواهد شد.از آثار این ماه هر چه بود گفته اند اما نیکوترین صورت این ماه در سبک زندگی پس از آن مشاهده میشود.به طبع رمضان همانگونه که عرض کردم تمرین است،برای کارزاری بزرگ تر و آن سمت و سویی الهی جستن در تمام امور زندگیست.
یکی از آداب نیکی که در طول سالیان سال در رسانه ی ملی و سپس مسجدها بدان اهتمام ورزیده شده است،جز خوانی قرآن،در ایام مبارک رمضان است.یکی از الطاف و انعامی است که نصیب هر کسی نمیشود و زمان آن نیز عموما میسر نیست.اما حال که در رمضان پای این جز خوانی ها نشسته ایم_ولو یک جز و یا حتی یک آیه_این عادت نیک را ادامه دهیم.قرآن مسیر زندگی را مجانا در اختیار ما قرار میدهد.شاید این نخستین باریست که این ادعا را میکنم،قرآن نه تنها صراط مستقیم است،بلکه نور است،هادی است،مبین است و دستگیر.اگر تنها روزی یک آیه از آیات شریفه ی کلام الله مجید بخوانیم و بدان فکر کنیم و از آن مدد بجوییم،وجودمان پر از نور میشود.برکات قرآن را محدود به یک ماه نکنیم.رمضان فی الواقع بهانه است،هر روز خدا میهمانی است،اگر که یاد خدا در دل باشد.
از دیگر برکات معنوی این ماه که میتواند استمرار پیدا کند،شب زنده داری هاست.به وقت سحر ار از خدا طلب مهر کنی/هزار هزار ببخشد و هیچ باکش نیست.شب را خداوند مایه ی آرامش قرار داد.اما این آرامش جویی را صرف امر در خواب خلاصه نکنیم.بسیار زمان نیکویی است.شب قدر که ما از آن در قسمت پیش نام بردیم و به تفصیل صحبت کردیم،شب خاصی است.اما اعتبار قدر بودن آن،به مردمی است که قدر میدانند.قدر لحظه ها و موقعیت ها را باید دانست.خدا را هم با زندگی میتوان داشت و هم برای زندگی.از او نه کم میشود و نه اندیشه ی سودورزی دارد.پس در تمامی سال اگر شکر شب زنده داری زیر دندان هایمان مانده،حتی برای پنج دقیقه در رختخوابمان نیز یاد خدا کنیم.
برکات معنوی که از آن گفتیم تنها یک بخش از برکات این ماه است که قابل تداوم است،اما بعد اجتماعی و معیشتی آن را نیز در نظر بگیریم و آن قناعت است.اغلب سفره های افطاری و سحری،ساختار ساده دارند.بگذریم ک بعضی از این وعده ها نیز برای چشم و هم چشمی دستمایه ی خوبی شده است.اما شرط انصاف بر قناعت است.پیروزی و بهروزی در قناعت است.اینکه بر سر یک سفره بنشینیم و از ساده ترین ها نیز بهره ببریم همان مفهوم زندگی علی وار است.
دیگر مطلب همین گرد سفره جمع شدن است.این جمع مورد خشنودی خداست.خدایی که سفارش به صله ارحام کرده است،یقینا از این امر استقبال میکند.شما ببینید در پس این واژه ی دورهنی چقدر واژگان نهفته شده است.رضایت،صبر،همدلی و... تماما برکت است.
ان ماه پربرکت تداوم پذیر است.وابسته به زمان و نام رمضان مباشیم،زندگی را الهی بنا کنیم.