به گزارش پایگاه خبری پیک سیلک: فرخنده واثقی کله/ در وجود آدمی فارغ از هرنوع دسته و گروهی اعم از مرد و زن تمایلی همیشگی برای آفریدن و خلق کردن اثری که به منثه ی ظهور برسد نهفته است. تمایلی به مانند یافتن گوهر وجودی به طور مداوم در روح و جان انسان بیدار و پابرجا است و علت آن نهادینه بودن توانایی های متنوع و متفاوت در وجود بشر است که بروز و شکوفایی آن به نوعی غذای روحی آدمی را مهیا می کند.در خصوص اهمیت غذای روح این قدر بدانیم که بی توجهی به آن گاه و بی گاه قرار آدمی را بیقرار کرده و او را به سوی فعالیت مدام در جهت شکوفایی هرچه بیشتر توانایی های خود سوق می دهد.به نوعی می توان گفت این فعالیت در قالب کارروزانه و یا همان شغل شکل می گیرد و به نوعی می توان گفت که در اصل کار روزانه راه مطلوبی برای تامین غذای روح آدمی است.اما از سوی نباید از نظر دور داشت که در جامعه ی ما به کار روزانه به عنوان امری صرفا اقتصادی و برای ارتقا سطح مادی زندگی نگریسته می شود و تاسف بارتر آن که شکوفایی استعداد های آدمی که از اهمیت ویژه ای برخوردار است در این بین بر اثر تاکید افزونتر غذای جسم نادیده گرفته شده و یا به کلی به فراموشی سپرده می شود.بی توجهی به این مهم در سنین بالاتر اثراتی از خود به جای میگذارد همان گونه که در روان شناسی از اویل 60 سالگی از بحران میانسالی یاد می شود. از دیدگاه روان شناسان ( اریک اریکسون) در این دوره سنی فرد نگاهی به گذشته خود و شیوه ی زندگی و هم چنین آنچه از خود برجای گذاشته و نگاهی به پیش رو دارد و در پی پاسخی برای سوال میزان ارزشمندی و بامعنا بودن زندگی و دوران گذشته است. اما در این فرایند دچار ناامیدی میشود و احساس می کند که زندگی خود آن طور که باید مفید نبود و اکنون هم زمان از دست رفته و فرصتی برای آزمودن انتخاب های دیگر وجود ندارد.در این دوره احساس سرزنشی که افراد میانسال نسبت به خود دارند در قالب رفتارهای مشابه بروز پیدا می کند.در این دوره امکان هر نوع تغییرات در زندگی وجود دارد به عنوان مثال افرادی که شغل آنها نتوانسته به میزان زیادی مراتب کامروایشان را فراهم ننموده اقدام به تغییر شغل می کنند.
اما در این بین خانم های خانه دار به دلیل فراغت بسیار بیشتر از سایر افراد در معرض این بحران قرار دارند. زنان خانه دارشاید بتوانند بر تمایل طبیعی خود به بازده بودن از طریق اموراتی چون فرزند آوری و یا مربوطه به همان خانه داری سرپوشی بنهند اما همانگونه که روان شناسان اظهار می دارند این امر تا حدودی سبب کاسته شدن از شدت ناامیدی دوران میانسالی و تحمل مدام چنین روزمرگی شود اما بدون شک کافی نخواهد بود و یکی از علل افزایش حضور خانم ها در اجتماعات و روی آوردن آنان به بازارکار در سطح وسیع می توان معلول چنین عاملی برشمرد.
اما در این جا هدف از بیان این مطالب معرفی بانوی خانه داریست که به ندای درونی خود حاصل از ذوق و توانایی سرشار خود بی توجه نبود و گوش جان سپردن به تمایلات و نداها او را به وادی شگفت انگیز و زیبای هنر نگارگری کشانیده و از او هنرمندی که در این عرصه به مهارتی بینظیر دست یافته ساخته است که مصاحبه انجام شده با ایشان به شرح زیر است:
ابتدا خود را معرفی کرده و سپس در خصوص چگونگی شروع فعالیت در این زمینه توضیحی ارائه دهید
آرزو زرگریان هستم در سال 1375 در رشته نقاشی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی پذیرفته شدم که بعد از یک سال بنا به دلایلی اقدام به ترک تحصیل نمودم اما به علت علاقه فراوان به نقاشی به ویژه نقاشی ایرانی این هنر را در محضر تعدادی از استادان فرا گرفتم .طراحی- تصویر سازی با گواش و مداد رنگی را از استاد احمد میرزا (گرافیست) آموختم.نگارگری را با استاد جمال پور و خانم عطیه صدیقی آغاز کردم. سپس به مدت یکسال در محضر استاد علیجان علیجان پور نقاشی ایرانی را ادامه دادم و هر چند این دوره کوتاه بود اما تاثیر فراوانی بر کارهای هنری من گذاشت.بعد از مهاجرت ایشان به کانادا مدتی به طور انفرادی به تمرین ادامه داده تا سرانجام با هنرمند و استاد گرانقدر آقای محمد باقر آقامیری (بزرگ) آشنا شدم و طی دوران شاگردیم ایشان با صداقت و دلسوزی تمام آنچه را باید بدانم آموختند.حدود 20 سال است که به این حرفه میپردازم و بیشتر این زمان را نیز اختصاص به نقاشی ایرانی یا نگارگری دادم.
طی مدت 20 سال گذشته چند نمایشگاه برگزاره نموده اید؟و چه موفقیت هایی در این مدت کسب نموده اید؟
در مدت چهارسال حضور در اوکراین دو نمایشگاه در دانشگاه اروپایی کی اف اوکراینو یکی درکتابخانه ملی اوکراین به نمایش در آمد. پس از بازگشت به کشور هم چنان به کارخود ادامه داده و در نمایشگاه های گروهی و انفرادی و هم چنین در جشنواره های متعددی شرکت داشته ام که از جمله میتوان به پنجمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر موزه امام علی در سال 91 و مجددا ششمین جشنواره بین الملی هنرهای تجسمی فجر نگارخانه صبا سال 92 اشاره داشت.در سال 93 نفرسوم مسابقه استادان آینده استابنول و در سال 95 موفق به کسب درجه ی هنری 3 وزارت ارشاد تهران نائل آمدم.
درمورد نمایشگاه فعلی خود توضیحاتی داده و این که چه نوع آثاری با چه روشی در آن به نمایش درآمده است؟
مجموعه حاضر نمایشگاه انفرادی با عنوان مشق رویا در هتل نگارستان کاشان برپا می باشد که در این مجموعه 25 تابلو از شیوه ی نقاشی ایرانی ، مینیاتور و یا همان نگارگری به نمایش درآمده که اصول نگارگری چون فقدان حجم و پرسپکتیو در آنها مدنظر قرار گرفته است. در این مجموعه ضمن استفاده از رنگ های متنوع درخشان و مسطح و به کارگیری یکنوع ترکیب بندی مدور سعی شده است در بیان هندسی حجم ها از خطوط منحنی و ریتم حرکات دست استفاده گردد و تغییر ضخامتهای خطوط در نگاره ها احساس وجود بعد را زنده کند. در آثار خویش سعی بر آن داشته ام عالمی خیالی و تخیلی را به تصویر در آورم تا بیننده را به دنیایی دروانی ام مهمان کنم.
در خصوص کلیه ی مجموعه ی آثار خود توضیح مختصری ارائه دهید و هم چنین در آنها چه سبکی پرداخته شده است؟
طی سالهای اخیر ایده ی جدیدی در کارهای خود دنبال میکنم که ترکیب موزن و مناسبی از المانهای طبیعت با نقاشی مینیاتور ایرانی است که جوهره آن ترکیب گلهای خشک با نگارگری است که کولاژ را با نگارگری آمیخته ام و آن را "کولاژ مینیاتور" نام نهادم. ترکیبی که در آن قلم طبیعت و قلمم با یکدیگر آشتی کرده اند که انعکاس بهتری از زیبائی سنت و طبیعت را جلوه دهند. نمونه ی این سبک در نمایشگاه با عنوان "ملکه ی شب" موجود می باشد.
چه بینش و نگرشی به این حرفه دارید و هم چنین در آثارتان به چه نوع محتوایی توجه دارید؟
از کودکی علاقه ی فراونی به نقاشی داشتم و حالا هم به کار خویش عشق می ورزم و زمانیکه شروع به خلق اثری میکنم قلبم از هیجان و احساس می تپد و این تپش به اثرم روح و معنا می بخشد چرا که به عقیده ی من خلق زیبائی در واقع نوعی پرستش خداوند است. خداوند زیبایی را دوست دارد و هریک از مخلوقاتش را به نوعی زیبا آفریده است. ازاینرو شاعری که زیبا شعر میسراید و نویسنده ای که زیبا مینویسد و خنیاگری که زیبا میخواند و نقاشی که اثر زیبا خلق می کند هرکدام به معنای واقعی پروردگارش را دوست دارد و به زبانی خاص خالقش را می پرستد با این نگاه است که سالهاست در خلق هر اثر تنها به زیبایی طرحم می اندیشم و از تکرار عادت در خلق آثارم گریزانم و اساس تفکرم زیبا اندیشی بوده و بنای کار خود را انتقال آرامش و رسیدن به احساس زیبایی قرار داده ام و در این مسیر از پرداختن به سوژه های انسانی به ویژه زن که از زیباترین مخلوقات پروردگار است بهره زیادی برده ام.در یکی دو سال اخیر جاذبه های منطقه کاشان و خصوصیات فرهنگی آن توجه مرا جلب کرده و مرا بر آن داشت که به خلق اثری چون "راز گل سرخ" که اشاره به گلابگیری در کاشان دارد دست پیدا کنم که این اثر ترکیبی از نگارگری،تذهیب، گل و مرغ و طلاکاری بوده و در آن از گواش و آبرنگ استفاده شده است. و هم چنین دیگر اثاری مانند "هرگز نخواب ابیانه" و چندتن از مشاهیر کاشان چون "باباافصل مرقی کاشانی" و "میرمعزالدین کاشانی" را به تصویر در آورده ام.