"به نام پدر"/نگاهی به جایگاه شخصیتی علی (ع) در مقام پدر

ولادت حضرت علی (ع)،این بزرگمرد عالم عصمت و امامت و به موازات آن فرا رسیدن روز پدر ما را بر آن داشت که در باب این دو اتفاق ناب چند سطری قلم بزنیم و عشق را تبدیل به مرکب کرده و هر چند اندک اما در وصف این مقام نیکو عرض ارادت کنیم.
اول قدم در باب پدر باید گفت که پدر جلوه ای از صبوری و استقامت در زندگی بشری است.مقام پدر نه تنها دارای یک جایگاه رفیع اجتماعی است بلکه در بطن خانواده نماد تام و تمام مردی و مردانگی و فتوت است و این خود باب بحث های عظیم تری را به میان میکشد که هزاران مقاله نیز از وصف این صفات ناتوانند.
اما فتوت و مردانگی که وجه مشترکی میان مقام پدر بودن ودیگر اتفاق مبارک این یوم است، میتواند دستمایه ی خوبی برای بیان حداقل مسائلی باشد که از چشم انسان امروزی دور مانده است.برای پدر بودن اگر بخواهیم دنبال تعریف خاصی باشیم یقینا در آن متوقف خواهیم شد اما ذکر این نکته لازم است که یک پدر اولین فردی است که جدای بر محبت مادری،یک استواری و پشت گرمی در اختیار فرزندان قرار میدهد.یعنی یک انسان که خود ضامن نگرانی های شخصی خویش است،حال وظیفه ای بر دوش اوست تحت عنوان حمایت از فرزندان و حل مسائل و مشکلات آنان که یک مقام رفیع از فداکاری انسانی است.پدر و پدر بودن یک راه لطیف و یک نکته ی باریک از دستیابی به جایگاه یک انسان کامل است.گذر از رنج ها و مشکلات و هموار کردن راه موفقیت فرزندان کار هر فردی نیست و گویی در این راه دست همتی از سوی خداوند بر شانه های یک پدر است.
اما بعد،صحبت از مردی و مردانگی در باور شیعیان یک تصویر مشخص بیش ندارد و آن علی (ع) است.به جرئت او نه تنها وارث میراث پیامبر بلکه در مقام پدری نیز اسوه ای نیکو بوده است.تربیت فرزندانی چون سید و سالار شهیدان خود صحه ای بر این ادعای ماست.او که خورشید عالم تاب حق طلبی شد و نامش به خونِ حق طلبان عالم گره خورد.نگاهی به شمای حضرت علی (ع)  در بعد یک بزرگمرد تاریخ شیعه،از او یک مبارز و مجاهد در عالم اسلام به ما نمایان میکند.اما از فاتح خیبر و دست گیر مظلومان یک شخصیت خانوادگی نیز موجود است وآن پدر بودن می باشد.این وظیفه ی پدر است که با کار و کوشش به کسب روزی حلال میپردازد و این پدر است که با تببین جایگاه رفتاری خود،میتواند شهانی آسمانی چون امام حسین(ع) را تربیت کند.
در این باب نامه ای از علی (ع) به سید و سالار شهیدان موجود است که حرف را تمام کرده و تمام نکته های پنهانی در آن نهفته است و خوشه چینان خود بهره ها از آن برده اند و توشه اندوزی کرده اند.ذکر این نامه میکنیم و روز پدر را بر همه ی پدران حال و پدران آینده ی این مرز و بوم تبریک میگوییم.امید است علی وار پدری کنند.

متن نامه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به فرزندشان امام‌حسین (علیه‌السلام):
«پسرم... من فضایل و ارزش‌های اخلاقی را برای تو نمایاندم و برشمردم... پیش از آنكه خواهش‌ها و دگرگونی‌های دنیا به تو هجوم آورند و پذیرش اطاعت مشكل شود؛ زیرا قلب نوجوان همچون زمین حاصلخیز و آماده كشت است كه هر بذری در آن پاشیده شود می‌پذیرد. پس در تربیت تو شتاب كردم پیش از آنكه دل تو سخت و فكر و عقل تو به چیزی دیگر متمایل و مشغول و مغشوش شود و نیز تا به این وسیله، به استقبال كارهایی بروی كه صاحبان تجربه، زحمت آزمون آن را كشیده‌اند و تو را از تلاش و یافتن، بی‌نیاز ساخته‌اند.»