چوب حراج پهلوانی بر مدال های قهرمانی

شاید همه چیز در چند لحظه اتفاق افتاد. ابتدا گلدانی را به قیمت یک میلیون تومان خریداری کرد و وقتی پس از این خرید گفته شد که عواید فروش یک النگو و کیف چرمی دست دوز نیز قرار است از طرف دو نفر به مؤسسه حمایت از بیماران سرطانی راوند اهدا شود غیرت پهلوانی اش غلیان کرد و و همان جا بود که اعلام کرد به خاطر بیماران سرطانی حاضر است بر همه مدال ها و جام های طلایی، نقره یی و برنزی داخلی و بین المللی اش در مسابقات ووشو که از سال 74 آنها را کسب کرده چوب حراجی از سر پهلوانی بزند و بدین ترتیب بود که اقدام نیک اندیشانه ملی پوش کاشانی و اسبق ووشو ایران و مربی سابق تیم ملی در این رشته به طرفه العینی رسانه ای شد. به گفته احمدی- مسؤل ﻣؤﺳﺴﻪ ﺧﯿﺮﯾﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﯽ(ع) ﺭﺍﻭﻧﺪ- تالار فیض دانشگاه کاشان در همایشی که یک هفته قبل در حمایت از بیماران و کودکان سرطانی میزبانش بود جمعیت کمی را در غیبت بعضی از سرشناس ها که قرار بود به مراسم بیایند در خود جای داده بود و در این بین محمدرضا جعفری تنها ورزشکار و مربی سرشناسی بود که به این آیین آمد و با اقدام حمایتی قابل تأمل و بی سابقه اش از کودکان و بیماران سرطانی همه حضار در سالن را در شوک فرو برد. احمدی می گوید از اول امسال در مؤسسه قرار گذاشتیم تا روی مبحث اشتغالزایی و توانمندسازی بانوان آسیب پذیر تمرکز کنیم و این برنامه بدون شک نیازمند بودجه قابل توجهی بود.

من برای شروع این کار از خداوند استعانت کردم و به درگاهش گفتم که این برنامه بودجه زیادی می خواهد و تو هر گونه که میتوانی دست ما را بگیر و گویا از آنجا که خدا از رگ گردن به آدم ها نزدیکتر است زمزمه ما را شنید و به عقیده من آقای جعفری را مانند فرشته نجات بخشی متوجه مؤسسه ما کرد. ما هنوز هم مانده ایم که چگونه شد که اینطور شد و جناب جعفری دل از مدال ها و جام های زرین دوران قهرمانی اش کند. مسؤل ﻣؤﺳﺴﻪ ﺧﯿﺮﯾﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﯽ(ع) ﺭﺍﻭﻧﺪ که گویا فرزندش را نیز به دلیل ابتلا به سرطان از دست داده و مدتهاست که زندگی و انرژی خود را وقف رسیدگی به بیماران مبتلا به سرطان کرده با چشمان کمی تا قسمتی اشک آلود از شوق و ناباوری از این اقدام پهلوانانه می گوید در آن مراسم که جنبه تقدیر از خیرین یاری رسان به بیماران خاص داشت و البته گلریزانی بود برای جلب کمک های مردمی وقتی نگاه می کردی کسی خوش سیماتر و سرشناس تر از ورزشکار و قهرمان شهرمان- محمد رضا جعفری – نبود و گویا جرقه یی لازم بود تا این قهرمان ناگهان اعلام کند که بدون اکتفا به خرید یک میلیونی آن گلدان، همه چندین و چند مدال و کمربند طلایی دریافتی در مسابقات بین المللی اش را به مؤسسه اهدا می کند تا عواید فروش آنها در اختیار نیازمندان توانخواه به ویژه بیماران سرطانی و زنان آسیب پذیر تحت پوشش قرار گیرد.

تنها یکی دو روز پس از اقدام مردمی و نیک اندیشانه محمدرضا جعفری و در حاشیه تجلیل و تقدیر فرماندار و تعدادی از اعضای شورای شهر کاشان از او که به این بهانه در منزلش حضور یافته اند پای حرف های او می نشینم.

ملی پوش و مربی اسبق تیم ملی ووشو ایران با سادگی و صمیمیت هر چه تمامتر قبل از هر چیز می گوید خداوند با محبت قلبی مهربان در سینه همه انسانها و بندگانش فارغ از رنگ و نژاد و دین و مسلک و آیین آنها قرار داده تا با مهربانی ببخشند و انسان های همنوع خود را خوشحال کنند بنابراین نباید تعجب کرد اگر انسانی در مقطعی از زمان از آنچه که بدان دل می بندد در راه کمک به همنوعان خود بگذرد و از آنها به قیمت خوشحالی و شادی دیگران چشم بپوشد چرا که خالق انسان ها در قلب بندگانش روح مهربانی و انسان دوستی دمیده است. محمدرضا جعفری سپس درباره انگیزه خود از حراج نیک اندیشانه و مهربانانه مدال ها، جام ها و آن کمربند طلایی اش با لحنی بی غل و غش خود را خاک پای ملت ایران و همشهریانش می داند و می گوید آنها و به خصوص مردم خوب و صمیمی کاشان بودند که مرا تا به امروز حمایت کرده اند و اگر در عرصه ورزش نام و عنوانی در طول این 20 سال بدست آورده ام مرهون دعا و عشق و علاقه آنها به ورزشکار شهرشان است و بدون شک آنها نیز در این اقدام خیر شریک اند. درباره این اقدام نیز علی رغم آنکه خداوند است که با تدبیر و مهربانی مشکلات بندگانش را حل می کند اما فکر می کنم شاید کوچکترین کار ناقابلی بود که می توانستم درباره هموطنان نیازمندم انجام دهم تا گرهی از کار آنها باز کند. امیدوارم خداوند از من این هدایا را که برای دریافت بیشتر آنها مرارت و زحمت و وزن کم کردن های زیادی را تحمل کردم قبول کند.

.. و اما روایت ملی پوش و مربی سابق تیم ملی ووشو درباره بازتاب های اهدای مدال هایش به قصد کمک به نیازمندان سرطانی و بانوان آسیب پذیر تحت پوشش ﻣؤﺳﺴﻪ ﺧﯿﺮﯾﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﯽ(ع) ﺭﺍﻭﻧﺪ جالب است : چند روز پیش یک نفر به من پیام داد که آقای جعفری انگار با اهدای این مدال ها اعضای بدنت را زنده زنده از تو جدا کردند!

 این پیام برایم جالب و قابل تأمل بود اما باور کنید بدون تعارف اگر بتوانم با اهدای عضوی از بدنم به این بچه ها و افراد مبتلا به سرطان و زنان آسیب پذیر کمک کنم دریغ نخواهم کرد. البته باز هم معتقدم در این ماجرای انسان دوستانه مردم و همشهریانم و البته مربیانی که سالها در کشتی و ووشو برایم زحمت کشیدند هم شریک هستند.