عدالت فرهنگی در مردادماه کاشان
مرداد نود و پنج در حالی به پایان رسید و به تاریخ پیوست که در این ماه کاشان رنگ و بوی فرهنگی متنوعی به خود گرفته بود. آنهایی که چند سالی است به جشنواره فرهنگی هنری آه و آهو در دهه کرامت عادت کرده اند باز هم توانستند این بار در مرداد تماشاگر و بیننده این رویداد باشند. اتفاقی فرهنگی، مذهبی که به بهانه میلاد امام هشتم(ع) و خواهر ایشان از همه سنخ آدمی را به گرد خود جمع و با تنوع برنامه ها می تواند انواع ذائقه ها را ارضا کند.
حال و هوای موسیقایی کاشان هم در ماه مرداد بی بهره از فرهنگی بودن اتمسفر شهر نبود. در هفته ها و ماه هایی که در برخی کلان شهرهای کشور موسیقی سنتی و اصیل ایرانی هم حتی هیچ روزنه یی به سمت اجراهای عمومی پیدا نمی کند و غیر از اهالی دنیای ملودی و برخی دولتی ها انگار همه برایش شمشیر از رو بسته اند، اجراهای گروه آوای دل با حضور ناصر کامش به عنوان خواننده و محمد شکیب، مصطفی رسولیان، امین صادقپور، محسن قادری و پیمان نیکوییان به عنوان نوازندگان ساز چند شبی در فرهنگسرای مهر توانست دوستداران هنر موسیقی سنتی ایران را با حال و هوای خوش حاصل از شنیدن برخی تصنیف های خاطره انگیز راهی خانه هایشان کند. در همین آخرین روزهای مرداد نود و پنج دوستداران نمایش های شاد و موزیکال کودکانه به ویژه ها خانواده ها و فرزندانشان تماشاگر کاری دیگر با حضور وحیدرضا صادقپور در کانون جوانه ها بودند و این گونه که از شواهد و قرائن پیداست این هنرمند خلاق تئاتر کاشان باز هم توانسته فضای با نشاطی را در قالب نمایش های طنز و شاد به خانواده های کاشانی هدیه کند. این یعنی تقسیم همه موقعیت های فرهنگی هنری متنوع بین انواع و اقسام سلیقه های شهروندانی که حق دارند تا از مسئولین کلان شهر و متولیان امور فرهنگی چنین فضاهایی را در طول سال طلب کنند. در واقع با اتخاذ چنین رویکردهایی است که بودجه های ریز و درشت فرهنگی حاصل از بیت المال تنها در یک سمت و سو و سلیقه خاص هزینه نمی شوند و چیزی که از آن باید به عنوان اعتدال و عدالت فرهنگی یاد کرد در جامعه جاری و ساری می شود.