سایه شوم نرخ دستوری بر معیشت گل‌کاران

تولید گل محمدی و گلابگیری به عنوان دومین صنعت بزرگ کاشان بعد از فرش ماشینی نه تنها  توانسته است حول خود اقتصاد های دیگری همچون گردشگری را به وجود آورد بلکه با ایجاد اشتغال و بهره وری بالا باعث توسعه اقتصادی، اجتماعی و کالبدی شهرستان کاشان به ویژه شهرهای قمصر نیاسر و برزک نیز شود. 
به گفته مجید کافی زاده رئیس اسبق جهاد کشاورزی کاشان، در سال 1388 بیش از 80 درصد از سهم 100 میلیون دلاری صادرات غیر نفتی کاشان به گلاب، عرقیات و صنایع وابسته گل محمدی اختصاص داشته است. 
گرچه پرداختن به تمامی  زوایای اقتصادی، اجتماعی حوزه گل و گلاب و حتی آسیب شناسی آن در این نوشتار نمی گنجد، ولی پرداختن به یک موضوع می تواند حائز اهمیت باشد و آن سهم ناچیز و اندک گل‌کاران از این صنعت پر سود می باشد.
چنانچه هرساله کشاورزان به دلیل نرخ های تحمیلی و دستوری مسئولین و گلابگیران متحمل ضرر و زیان فراوانی شده و نتوانسته اند درآمد مناسبی در حوزه تولید گل محمدی داشته باشند. 
گلابگیران، گل را با کمترین قیمت از گل‌کاران خریداری و بهای آن را هر وقت بخواهند پرداخت می کنند که این تاخیر در پرداخت حتی تا یک سال به طول می انجامد.
در زمینه  نرخ گذاری گل محمدی، طی روز های گذشته رئیس اتحادیه گلاب کاشان در گفتگو با یکی از رسانه های خبری کاشان خبر از افزایش 35 درصدی قیمت گل محمدی نسبت به سال قبل می دهد. 
بر اساس این نرخ گذاری قیمت هر کیلو گل محمدی نسبت به سال قبل با 4 هزار تومان افزایش از 12 هزار تومان به 16 هزار تومان رسیده است. وی، معیار این قیمت گذاری را افزایش هزینه های کارگری و داده های کشاورزی و همچنین افزایش قیمت ها می داند.
بر اساس داده های اقتصادی این میزان از افزایش قیمت گل محمدی در سال جاری با توجه به معیار های ذکر شده توسط این مقام صنفی،  با واقعیت های اقتصادی فاصله معناداری دارد. 
ابتدا آنکه، دستمزد کارگران فصلی شاغل در زمینه کشاورزی طی یک سال گذشته با 100 درصد افزایش از 100 هزار تومان در اوایل سال 99 به بیش از 200 هزار تومان در سال 1400رسیده است. 
لذا لحاظ کردن افزایش 39 درصدی دستمزد کارگران در سال 1400در فرمول قیمت گذاری گل محمدی معیاری نادرست می باشد.

 دیگر آنکه، کودهای شیمیای و دامی مورد نیاز در بخش کشاورزی نیز طی یک سال گذشته 7 برابر افزایش قیمت داشته اند. 
شنیده ها حاکی از آن است که گل محمدی در برخی از استان های همجوار با بیش از 23 هزار تومان خرید و فروش شده است. حال 35 درصد افزایش قیمت گل محمدی گویای یک نرخ گذاری غیرکارشناسی می باشد. 
ابهامی که در عملکرد مسئولین و گلابگیران وجود دارد، رفتار دوگانه آنها  در زمینه نرخ گذاری گل و گلاب می باشد. چرا که از یک طرف برای گل محمدی تعیین قیمت می کنند و از طرفی عرضه و تقاضا و بازار را معیار قیمت گذاری گلاب قرار می دهند. رفتاری که گلابگیران را فربه و گل‌کاران را متضرر می کند.
به طور مثال، با احتساب نرخ 12هزار تومان برای هر کیلو گل محمدی در سال 99 قیمت نهایی هر لیتر گلاب با وزن 24 کیلو گل در هر دیگ سنتی بدون احتساب هزینه بسته بندی و سود، مبلغی حدود 12 هزار تومان می باشد حال آنکه هر لیتر گلاب با این عیار، بیشتر از 25 هزار تومان توسط گلابگیران به فروش می رسد.
محض اطلاع گلابگیران و مسئولین، بی توجهی به درآمد و معیشت گل‌کاران و خرید گل از شهرستان های دیگر با هدف پایین نگه داشتن قیمت گل محمدی، چیزی جز نابودی صنعت گل و گلاب کاشان به همراه نخواهد داشت. چراکه قیمت به عنوان یکی از مهمترین مباحث در دنیای تولید و فروش به طور مستقیم درآمد ایجاد می کند. 
لذا اگر کسب و کاری نتواند درآمد لازم را داشته باشد باعث انصراف تولیدکنندگان از تولید آن و سوق دادن آنها به سمت محصول دیگری خواهد شد. اقدامی که دیر یا زود با ادامه یافتن این روند می تواند در حوزه پرورش گل محمدی  در کاشان نیز رخ دهد.