ضعف مسؤولان محلی در حل و فصل مسائلِ نه چندان پیچیدۀ شهر؛ تا کِی اصفهان، حلّال مشکلات کاشان؟!

مسیر حل مسایل شهری در سال های اخیر نشان می دهد برخی مدیران کاشان از استقلال فکری و عملی لازم برخوردار نیستند. زیرا بارها شاهد بوده ایم یک مسأله، آنقدر کش پیدا کرده که ناچار برای رفع آن به مسؤولان استانی متوسل شده اند. واضح است که ادامه این روند و استمرار ضعفی که از خود بروز می دهند، نتایج ناصوابی را برای آینده این شهر رقم خواهد زد.
در خلال نگارش این مطلب، به یاد یکی از مدیران شهرستان افتادم. دو سال پیش بود که برای انجام یک مصاحبۀ ساده به او مراجعه کردم. ابتدا چندان تمایلی به این کار نداشت. ولی بعد، با بی میلی پذیرفت. البته قبل از این کار به مسؤولِ رده بالای خود در «اداره کل استان» تماس گرفت و از او اذن دریافت کرد!
ناگفته نماند گاهی مواقع، تصویب و اجرای برخی از برنامه ها ایجاب می کند تا سلسله مراتب اداری رعایت و حتی مجوزهای استانی و کشوری گرفته شود. اما نکته این‌جاست که آیا همه مسایل شهر را باید به استان احاله داد؟! آیا نمی توان در حیطه اختیارات و با هماهنگی و تصمیم گیری به موقع در خود شهر، از بزرگتر شدن مشکل جلوگیری کرد؟
برای نمونه، به چند مورد زیر اشاره می شود:
1. چند سالی است که موضوع معادن جوشقان و مشکلات محیط زیست ناشی از آن، سبب اعتراض اهالی آنجا شده است. 
با وجود وعده های زیاد و نامه نگاری های متعدد، اما گرهی از آن باز نشد. تا اینکه فروردین امسال «رئیس کل دادگستری استان» دستوری پیگیری این پرونده را صادر کرد.

2. تصویب و اجرای پروژه زیرگذر مدخل در دو سال گذشته، چالش های فراوانی را بین اعضای شورای شهر و شهرداری ایجاد کرد. جلسات گوناگون با نهادهایی همچون فرمانداری، راه و شهرسازی و نیروی انتظامی نیز ثمره ای در رفع اختلافات نداشت. تا کار به جایی رسید که در نهایت برخی نهادهای نظارتی شهرستان و «شورای هماهنگی ترافیک استان» به آن موضوع، ورود کردند.

3. پروژه ساختمانی جنب خانه تاریخی بروجردی ها نیز از دیگر مسایل پیچیده شهری بود. اختلافات بر سر قانونی یا غیرقانونی بودن آن به حدی رسید که باعث شد «معاون عمرانی استاندار» به ماجرا وارد شود.

4. مورد بعدی، طریقه هرس درختان توسط شهرداری قبل از عید نوروز، موجب اعتراض برخی از فعالان محیط زیست شد. در این میان، مدیر جمعیت کویر سبز کاشان، نامه ای اعتراض آمیز به استانداری نوشت. جالب آن‌که، نامه مذکور به فرماندارکاشان برای پیگیری ارجاع شد و فرماندار نیز در نامه ای از شهردار خواست که در این زمینه پاسخ بدهد.
حال با اوصاف یادشده، بیم آن می رود که مسئولانِ شهر ما برای خوردن آب هم به استان زنگ بزنند! آیا با این شیوه، اعتماد مردم نسبت به توانایی و عملکرد مسؤولان شهری کاهش نمی یابد؟
مردم زمانۀ حاضر هیچ..! آیا در قبال این نحوۀ حکم‌رانی برای آیندگان اسباب خنده ایجاد نخواهد شد؟!
در سایه این عملکرد انفعال گونه، تا کی اصفهان باید مشکلات ما را حل کند؟ به نظرتان با این روش مدیریتی، می توان داعیۀ استان شدن داشته باشیم؟