حکایتِ تکراریِ تاریک‌خانه‌ی اتوبان قم - کاشان؛ 

حادثه مرگ یک شهروند در حاشیه اتوبان پرتردد قم-کاشان که بامداد چهارشنبه  17دی 99 رخ داد و دیدگاه یکی از رسانه های محلی در بیان علت بیشتر حوادث در این محور، باز هم این سؤال کهنه را در ذهن ایجاد می کند که چرا تدبیری اساسی در تأمین روشنایی این اتوبان اندیشیده نمی شود؟
البته خود را از هم اکنون آماده شنیدن این پاسخ از فلان و بهمان مسؤل کرده ایم که: پیگیر هستیم .. اعتبارات کم است .. این موضوع باید در دو وزارت‌خانه ی راه و نیرو مسیر اداری خود را طی کند و ..   
اما پرسش این جاست که چرا طی سالیان قبل که اقتصاد و دلار ! اوضاع بسامان‌تری داشت، استانداردسازی این اتوبان مهم و پرتردد از حیث روشنایی با هدف کاهش تلفات انسانی به مخیله مسؤلان استانی و محلی خطور نکرد؟! 
اتوبان قم-کاشان به عنوان جایگزین آن راه قدیمی و پیشین، محوری پرتردد در میانه‌ی کریدور شمال به جنوب کشور است که بیش از دو دهه پیش با پیگیری های نماینده وقت و البته امام جمعه محبوب و فقید کاشان ایجاد و سپس ساماندهی آن شکل گرفت. 
تلاش برای بهره برداری از این محور اگر نگوییم یکی از نقاط درخشان کارنامه مدیران عملگرای وقت، دست کم خدمتی است که بی هیاهو و جنجال رسانه یی در آن دوره‌ی خدمت شکل گرفت.
مسیر اتوبان قم-کاشان علاوه بر یک محور مواصلاتی مهم، نقشی ارزنده در توسعه گردشگری کاشان نیز ایفا می کند اما پس از گذشت سالیانی از راه اندازی این محور علی‌رغم دوبانده بودن و آسیب حداقلی در زیرسازی و روکش مطلوب آسفالت، پتانسیل جان گرفتنش در شب‌ها و در ظلمات و تاریکی بسیار بالاست، آن هم اغلب به دلیل نبود روشنایی کافی در این محور.
اینک توقع از اولیای امور شهرستان آن است تا فکری عاجل برای حذف پسوند «تاریک‌خانه» از این محور مبذول کنند. چه آنها که رابط بین دستگاه‌های شهرستان با نماینده عالی دولت در استان هستند و چه آنان که در قوه‌ی قانون‌گذاری دست‌شان به مسؤلان عالی رتبه‌ی اجرایی کشور در وزارت‌خانه ها می رسد باید که کاری کنند. به خصوص آنها که بر احداث جاده حرم تا حرم اصرار دارند لابد می دانند چراغی که اول بر تاریک‌خانه‌ ی اتوبان های پرتردد رواست بر جاده های روی کاغذ و در حد تصور حرام است.
صاحب منصبانی که خود دست کم یک روز هفته را در این مسیر تردد و لابد درد برخی از هموطنان را در این مسیر لمس می کنند، صد البته بهتر از ما می دانند، ایمنی و امنیت در جاده که تأمین روشنایی بخشی از الزامات آن است حتما و بلاشک در حیطه پیگیری و عمل مسؤلانی است که وظیفه‌یی جز خدمت رسانی بر دوش‌شان نیست.