عجایب تاریکی یک پارک در ناجی آباد؛ مسئول ناحیه شهرداری: همسایه ها دوست دارند پارک خاموش باشد! همسایه ها: ما موافق روشنایی هستیم!

پارکی واقع در خیابان پیروزی (شهرک ناجی آباد) شب ها در تاریکی و ظلمت به سر می برد. از 14 چراغی که در آنجا نصب شده و قابلیت روشنایی دارند، فقط 3 چراغ روشن است. جالب تر اینکه در چند قدمی آن نیز ساختمان «ناحیه یک شهرداری» مستقر می باشد. در این خصوص با مسئول ناحیه و همسایگان و مغازه داران اطراف پارک گفتگویی صورت گرفت. از مجموع صحبت های آنان معلوم شد که این پارک، حدود سه ماه است که روشنایی مناسبی ندارد.
مغازه دارهای اطراف چه گفتند؟
مغازه دار اول گفت: «قبلا چراغ های پارک روشن بود. یک آبنما هم داشت. اما متأسفانه کمی خدمات شهری ضعیف است. من خودم دائماً با شماره 137 در تماس هستم. به خصوص برای آن سرعتگیری که کنار پارک است. چون از آسفالت درست شده، شب ها پیدا نیست. به همین دلیل، وانت و کامیون هایی که از این خیابان عبور می کنند سرو صدای زیادی دارند. این موضوع، آسایش را از ما سلب کرده است».
مغازه دار دوم بیان کرد: «در این پارک یک نفر فقط صبح ها می آید و آبیاری می کند. اینجا محل خلافکاران شده است. چند بار دیده ام افرادی که پلیس تعقیب شان کرده به اینجا می آیند و پنهان می شوند. به علاوه، چهارراهی هم که کنار پارک است چراغ راهنمایی و رانندگی ندارد و به دلیل روشنایی نامناسب، در اینجا بارها تصادف شده است».
مغازه دار سوم اشاره کرد: «من دو سه بار موضوع تاریکی پارک را به مسئولان شهرداری گفته ام، اما کسی گوش نمی دهد». مغازه دار چهارم گفت: «فضای پارک خیلی وقت است که تاریک شده، ولی من تا حالا آن را پیگیری نکرده ام».
مسئول ناحیه یک شهرداری چه گفت؟
مرتضی قربانی، مسئول ناحیه یک شهرداری (منطقه 4) گفت: «همسایه ها می گویند اگر اینجا روشن باشد سگ می آید. 
یکی از آنها آمد و به ما فحش داد که چرا لامپ ها روشن است، خانه ام پیداست. 
در این پارک شب ها کارهای خلافی انجام می شود. نیروی انتظامی هم نمی آید. همسایه ها دوست دارند پارک خاموش باشد. با این حال ما در حد تردد، روشنایی زده ایم. اینجا تابستان خیلی شلوغ می شود ولی چون فصل گرما تمام شده و نزدیک زمستان است، تقاضا کرده ایم که تا ده روز دیگر، چراغ ها را روشن کنند. منطقه ناجی آباد با درون شهر کاشان فرق دارد. اینجا، چندین خانوار با فرهنگ های مختلف در حال زندگی کردن هستند. وقتی می آیند اعتراض می کنند ما چه کنیم؟»
همسایه ها چه گفتند؟
یکی از همسایه ها گفت: «مدتی است که تنها سه قسمت از چراغ ها را روشن کرده اند و روبروی خانه ما کم نور است. من موافق روشن بودن این پارک هستم. تاریکی باعث جمع شدن افراد می شود. من هر وقت می بینم که آن ها اینجا نشسته اند هول می شوم».
همسایه بعدی بیان کرد: «اگر چراغ ها روشن باشد، دیگر کسانی که به اینجا می آیند نمی توانند به راحتی هر کاری را انجام دهند. من با روشنایی پارک موافقم».
همسایه دیگری گفت: «پارک قاعدتا باید روشن باشد. خاموش که باشد دیگر به درد نمی خورد. به هر حال، شاید یک نفر یا خانواده ای بخواهد به اینجا بیاید و استراحت نماید و پس از ساعتی برود. ولی افرادی هم هستند که تا نصف شب به اینجا می آیند و مزاحمت ایجاد می کنند. اگر تاریک باشد بیشتر جمع می شوند، چون کسی آن ها را نمی بیند. ما در این مورد، نامه ای هم نوشتیم و همسایه ها امضاء کردند. برای شهرداری و پاسگاه و شورای شهر هم بردیم. اما اصلا توجهی نکردند».

نتیجه...
تاریکی یک محل علاوه بر اینکه زمینه بزهکاری را فراهم می کند، موجب ناامنی و خطرات دیگری نیز می شود. همچنین چهارراه و سرعتگیری که کنار این بوستان واقع شده، به خاطر فقدان نور کافی و تأثیرپذیری از خاموشی پارک، باعث صدمات جسمی و روحی زیادی گردیده است. این امور نیازمند یک برنامه ریزی صحیح و چاره اندیشی جدی است.