خدا تخریب های طبیعی انسان ها را ترمیم نمی کند

مسعود قرائتی/ 1- دوستی که تازه از اروپا برگشته بود آنچنان از جاذبه های طبیعی آن جا صحبت می کرد که آب از لب و لوچه آدم راه می افتاد. ترجیع بند هر جمله اش نیز ستایش فرهنگ آن مردمان و مهربانی آنان با طبیعت و مذمت همشهریانش در عدم پاسداری از مواهب طبیعی بود. آنقدر که از عصبانیت سیگاری روشن نمود و با پک های  محکم آن را به فیلتر رساند .هنوز صحبتش تمام نشده بود که با مهارت تمام ته مانده سیگارش را به چمن پارک پرتاب نمود.!!

۲- در ادامه و تایید صحبت هایش دوست مشترکمان  جعفرخان از فرنگ برگشته ای بود که بسیار تقدیر گرا و بفهمی نفهمی عاشق نژاد یوروپ بود و همه تقصیرها را به دوستی پروردگار با ساکنان این فاره  و دشمنی اش با مردمان این سمت کره خاکی می دانست و اینکه اینها ذاتا " دشنام پست آفرینش" به حساب می آیند!!

۳- در خانه باغ یکی از اقوام در اطراف شهر بودم که در هوای سرد زمستان مشغول آبیاری باغچه هایش بود. در این میان میراب چاه را به چای و عصرانه دعوت نموده بود تا ساعات بیشتری را برای آبیاریش منظور یا به قول محلی‌ها شماره کند. صاحب باغ عقیده داشت باید در زمستان نیز باغچه ها آبیاری شود تا در اثر یخبندان، کرمها کشته شوند. 
حالا کدام یخبندان نمی‌دانم؟؟ میراب نیز که عقیده داشت منابع آب زیرزمینی بی انتهاست می‌گفت چاه باید در زمستان  هم گهگاهی روشن شود تا شن جلوی موتور را نگیرد چون تنبلی اش به او اجازه نمی‌داد چاه را خاموش کند، در مقابل اعتراض من به این اسراف و تخلیه سفره‌های زیرزمینی می گفت : یو ! یو !!تو مگر به قدرت خادا شک داری ؟ اگر او (یعنی همان خادا) بخواهد برایش هیچ کاری ندارد.
4- بالاخره پس از مدتها نم بارانی میبارید که به خیابان آمدم تا هوا روح خبیثم ! را  تازه کند!
 لب دکان میوه فروشی به صورت اتفاقی با جوان ظاهر الصلاح و نجیبی در شکرانه باران و هوای مرطوب و دلپذیر امروز هم صحبت گشتم، که ناگهان اتوبوس آبی رنگ شرکت واحد گاز محکمی داد و توده‌ای از دود سیاه خیابان را پوشاند. با انگشت نشان دادم و گفتم: اگر این موجود دوپا با این آلودگی هایش اجازه دهد !!
پسر جوان که ته ریش  مومنانه ای داشت لبخندی زد و در حالی که انگشت سبابه اش را به آسمان گرفته بود گفت: اجازه ما هم با اوست! اوست که باید رخصت دهد.! اینها کاره ای نیستند . گفتم ولی او چنین اجازه ای به ما نداده است !! دوباره گفت: هرچه او مقدر کرده همان میشود. نگاهش کردم. سپس سرما و باران را بهانه و از معرکه گریختم. 
در راه بازگشت به خانه باران بند آمده بود و خورشید نیزه هایش را پرتاب می کرد. با خود فکر میکردم که: فرصتی نیست! باید کاری کرد! چه راهی برای تغییر باورها و رفتارهای غلط این خلایق باید رفت تا حداقل کمی این تخریب طبیعت و گرم شدن کره خاکی کندتر شود ؟
آن دوست از فرنگ برگشته را میتوان وادار کرد تا در اینجا نیز به مانند مدینه فاضله اش یعنی دیار فرنگ عمل کند. چنانچه در همان زمان به داخل چمن پریدم و ته سیگارش را که هنوز روشن بود برداشتم و به دستش دادم و گفتم: "دگران هم بکنند آنچه اروپا می کرد" لطفاً از همین جا شروع کن! . جهاد کشاورزی می‌تواند باغداران و کشاورزان را ملزم به آبیاری قطره ای کند خوشبختانه برق چاه های آب کشاورزی هم ساعت شارژی شده. اداره برق هر سال باید شارژ کمتری به آنان بدهد.
اما سخت ترین قسمت که از دست ما و حتی مسئولان کاری ساخته نیست همانا  مقابله با باورهای غلط و رفتارهای ناروای گروه سوم است که از آن نام برد ه شد .
 باورمندان به این ایده که متاسفانه تعدادشان  هم کم نیست ، برای توجیه بی عملی و تنبلی خود مامنی ساخته اند. اینان با این توجیهات به ظاهر مذهبی  برای تخریب طبیعت و حتی قد برافراشتن در مقابل توصیه های زیست محیطی خیرخواهان اکوسیستم مجوزی برای خود صادر نموده اند. 
متاسفانه ادامه بحث با این خیل عظیم از مردم ما را در جایگاه کفر و تردید به قدرت خالق یکتا و  خودشان را در جایگاه قدسی و ملائکه قرار می‌دهند. 
روحانیون و مبلغین مذهبی وظیفه دارند به این گروه تقدیر گرا تفهیم کنند که نتایج علمی به دست آمده مبنی بر آنچه امروز، بشر با دست خود بر سر کره خاکی و جو زمین آورده است با قدرت خداوند در تعارض نیست. همچنین گرمایش زمین، آسیب دیدن جو در اثر گازهای گلخانه ای و پیامدهای شوم آن برای حیات کره زمین همگی در جهانی اتفاق میافتد که خداوند خالق و ناظر آن است. و سخن آخر اینکه اصولا تفاوت عملکرد این گروه عظیم  با عملکرد رئیس جمهور کاپیتالیست آمریکا در چیست ؟
در حالی که می‌دانیم ترامپ در جهت پاسداری از سرمایه و جهان سرمایه داری فرصت‌طلبانه خطرات زیست محیطی زمین را انکار می کند و آنرا توطئه رقبای اقتصادی اش می داند و این گروه از دوستان ما در اثر ناآگاهی و برداشت ناصواب از مقوله مذهب و خداوند قادر، از این تخریب زیست محیطی غافل مانده اند .اما همانطور که ذکر شد متاسفانه نتیجه و خروجی هر دو تفکر و ایده ی یکیست و آن توجیه تخریب طبیعت است. 
پس پیش به سوی آگاهی های بیشتر از قدرت خداوند و فرایند خلقت و حیات به دست او و در نهایت شناخت وظیفه ما انسان ها در مقابل این نعمت نعیم.