پس از آنکه لیست همدلی حائز اکثریت شورا شد و از همان ابتدا ساز جدایی ناظم رضوی را کوک کردند شاید خوشبین ترین و خوش فکرتان آنها هم نمی دانستند چگونه شهرداری را که به زعم آنان به ویرانه ای می مانست اداره خواهند کرد. انتخاب ابریشمی راد به عنوان شهردار و شایعات وجود اختلاف نظر بین اعضای لیست همدلی در انتخاب شهردار و موافقت عده ای از اعضا از سر ناچاري و به جهت حفظ ائتلاف، ابهامات موجود در خصوص نحوه اداره شهر را بیش از پیش تقویت کرد.
اگر چه مدت زمان زیادی از عمر حضور ابریشمی راد در شهرداری نمی گذرد، اما همین مدت زمان کم هم میتواند مبنای سنجش عملکرد وی باشد. در یادداشت های پیشین اشاره شده کار وی در شهرداری حداقل از آن جهت که در موضوع فعالیت های عمرانی با ناظم رضوی مقایسه خواهد شد، بسیار سخت است و اين شهردار فضای غيرعادلانه ای را تجربه خواهد کرد. اما این فضا روی دیگری نیز دارد، انفعال و رکود در شهرداری و سرپوش گذاشتن به نقاط ضعف و کم کاری ها به بهانه بدهی های سنگین برجاي مانده از دوره قبل و انداختن همه تقصیرها به گردن ناظم رضوی نیز می تواند از سوی مدیریت جدید شهرداری صورت پذیرد.
مهمتر از ركود و انفعال این روزهای شهرداری، این است که هیچ افق روشن و امیدبخشی نیز نسبت به آینده وجود ندارد. شهردار جوان و تیم مدیریت فعلی به ویژه مشاور پرنفوذ و همه کاره ی این روزهای شهرداری، هیچ برنامه و استراتژی برای اداره شهر ارائه نداده اند. روزهای پایانی سال است و علی القاعده می بایست تاکنون بودجه شهرداری به شورا ارائه شده باشد ولی کمترین اطلاعی از رویکرد و جهت گیری اصلی برنامه شهرداری در سال بعد به مردم داده نشده است.
در چنین شرایطی مشاهده می شود که جناب شهردار در مقام یک نظریه پرداز به ایراد سخن و نظر در خصوص مسايل فرهنگی اجتماعی شهر می پردازد. شهردار و تیم مدیریتی مستقر در شهرداری که داعیه زیادی در امور شهر و شهرداری دارند می بایست به جای سخنرانی و نظریه پردازی قدری برنامه ریزی و عملگرايی را در دستور کار قرار دهند. از جمله این ايده پردازی ها، سخنرانی ابریشمی راد در نماز جمعه هفته گذشته میتوان اشاره کرد. فرصت سخنرانی به عنوان سخنران پسش از خطبه های نمازجمعه فرصت مناسبی است که یک شهردار نسبت به ارايه عملکرد دوره هر چند کوتاه خود به ویژه عملکرد های اصلاحی اشاره كردده و مشکلات و واقعیت های امروز شهرداری را عادلانه و بدون کتمان بیان نمايد و نيز برنامه های عملی و اجرایی نه آنچه که فقط روی کاغذ نوشته می شود و به درد رای اعتماد می خورد را اعلام نماید.
شهرداری باید برای مردم و افکار عمومی توضیح دهد چرا به جای اقدامات اساسی و زیربنایی در فعالیت عمرانی و یا اتخاذ سیاست های مالی برای برون رفت از بحران مالی، به فعالیتهای روبنایی و ظاهری نظیر تغییر در ساختار اداری شهرداری که معلوم نیست با نظر شورا بوده یا خیر، مبادرت کرده است. هدف از ایجاد معاونت فرهنگی اجتماعی و مرکز تولید و پژوهش های رسانه ای شهرداری چیست. با وجود سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری و نیز مرکز ارتباطات و راهبردی و امور بین الملل، کارکرد این دو بخش که اخیراً و بی سر وصدا ایجاد شده چیست. اگر بناست وظیفه جدید ایجاد شود چرا به بخش های موجود محول نشود. به هر حال توضیح و توجیه این تغییرات از سوی شهرداری برای اقناع افکار عمومی مورد انتظار است. اگر قرار باشد به واسطه تشکیل یک معاونت جدید به بهانه ای دوباره به تشکیلات فربه و متورم شهرداری، نیروی انسانی جذب شود چه تفاوتی با دوره مدیریت قبلی وجود خواهد داشت. اگر شهرداري با مشكلات مالي دست و پنجه نرم مي كند انجام هزينه براي جشنواره منطقه اي سينماي جوان چه توجيهي دارد؟ مردم نمي پرسند اگر شهرداري پول ندارد چرا در جايي خرج مي كند كه به او مربوط نيست؟ مگر يكي از ايرادات اساسي كه به ناظم رضوي گرفته مي شد همين هزينه هاي غيرمرتبط نبود؟ پس چرا همين اشتباهات دوباره تكرار مي شود؟ اين چه توجيهي است كه در پاسخ به چنين سوالات و انتقاداتي، موضوع اعتبار كاشان و سرزبان افتادن و يا روي آنتن صداوسيما رفتن نام كاشان را بهانه ي مخارج سنگين مي كنند؟ حكايت شهرداري و اين چنين توجيهاتي ، حكايت جيب خالي و پز عالي است. اعتبار شهر با چهار مرتبه اسم بردن در رسانه ملي بيشتر مي شود يا اينكه شهرداري را بدون طلبكاري چند صد ميلياردي بشناسند. آيا پرداخت بدهي پيمانكاران و تكميل پروژه هاي عمراني براي شهرداري اعتبار نمي آورد.؟ به هر حال اوضاع شهرداري اين روزهاع ائوضاع مناسبي نيست و بزرگان شورا مي بايست فكري براي آن بيانديشند.